عنوان : عدم جنگ با مردم بي گناه
راوي :همرزم شهيد
منبع :سايت ساجد
روز ششم مهرماه 59 ، ماموريتي به ما محول شد . در اين ماموريت چهار هواپيماي «اف – 4» براي بمباران پل «الكوت» در برنامه قرار گرفته بودند . اين بار نيز من كابين عقب هواپيماي جناب سروان ياسيني بودم و شش تن ديگر از خلبانان با ما هم پرواز بودند . هنوز ثانيه اي نگذشته بود كه پل الكوت نمايان شد و جناب ياسيني در حال افزايشارتفاع بود كه بتواند با شيرجه اي مناسب بمب ها را روي پل رها سازد، كه يكباره صدا زد: مسعود ! تعدادي از مردم غير نظامي در حال عبور از روي پل هستند ، يكي گردشي انجام مي دهيم تا روي پل خلوت شود . با اين حرف او ، بقيه هواپيماها هم گردشي بيضي شكل روي الكوت انجام دادند و دو باره روي پل قرار گرفتيم . هنوز روي پل مملو از جمعيت بود كه رضا دو باره ادامه داد و گفت : - معطل شدن در اينجا خطرناك است ، بريم هدفي را كه در سر راه ديديم بزنيم .
بقيه خلبانها هم موافقتشان را از پشت راديو اعلام كردند و هر چهار فروند بال در بال هم به سوي جزيره مجنون تغيير مسير داديم . چند لحظه بعد ، همگي بالاي سر لودر و بلدوزرهايي كه براي توپخانه عراق خاكريز احداث مي كردند
قرار گرفتيم . بمب هايمان را روي سر آنها رها كرده و به پايگاه برگشتيم ، در حالي كه همگي از ته دل خوشحال بوديم كه انسان بي گناهي را مورد هدف قرار نداده ايم .

                                                                                 (سرهنگ خلبان مسعود اقدام ، شهيد عليرضا ياسيني )

عنوان : با سكوت كردن
راوي :همرزم شهيد
منبع :سايت ساجد
اوايل جنگ بود . از آنجا كه نيروهاي زميني هنوز شكل منسجمي نيافته بودند ، روزانه ماموريت هاي متعددي انجام مي داديم و حتي در بعضي موارد به شكار تانك و نفر مي رفتيم . از طرفي با دروسي كه در كلاسهاي پروازي فرا گرفته بوديم ، مي بايستي درارتفاع بالا پرواز مي كرديم . با موشك هاي پيشرفته اي كه ابرقدرت ها در اختيار رژيم بعث عراق گذاشته بودند، با اين شيوه پرواز( ارتفاع بالا) خيلي آسيب پذير بوديم . تا آن روز ، چند سانحه داده بوديم و دو سه تا از دوستان نزديك و صميمي ام را از دست داده بودم . وضع روحي خوبي نداشتم و نگراني عجيبي بر من مستولي شده بود . در چنين وضعي تصميم گرفتم به دفتر گردان بروم و مشكلاتم را با فرمانده گردان در ميان بگذارم .با حالي آشفته و پريشان راه دفتر سرگرد ياسيني را در پيش گرفتم. او از من خواست تا در كنارش بنشينم . ولي من توجهي نكردم و بي مقدمه به شكوه و گلايه پرداختم و جسارتهايي را به ايشان روا داشتم . او كه به خوبي پي برده بود هيچ گونه تسلطي بر اعصابم ندارم ، با خونسردي كامل از پشت ميزش بلند شد ، نگاهي آرام به چهره ام انداخت و از اتاق بيرون رفت .
با برخورد تندي كه من با او داشتم ، تصور كردم ، كه نزد معاون عمليات يا فرمانده پايگاه مي رود تا موضوع را با آنان در ميان گذاشته و مجازاتي برايم در نظر بگيرند . خود را براي پذيرش هر گونه تنبيهي آماده كرده بودم . (زمان جنگ بود و ايشان مي توانستند طبق قمررات جنگ با من برخورد كنند .) دو سه روزي از اين ماجرا مي گذشت و من همچنان منتظر عكس العمل آنان بودم . روزي افسر عمليات گردان آمد و گفت : - جلسه اي در دفتر فرماندهي تشكيل خواهد شد . در اين جلسه جمعي از مقام هاي كشوري و لشكري حضور دارند و در مورد پاره اي از مسائل ، از جمله اعطاي امتياز به گروهي از خلبانان تصميم خواهند گرفت . به همين منظور فرمانده گردان ، شما را به عنوان نماينده و امين خود انتخاب كرده و از شما خواسته تا در زمان مقرر در آن جلسه حضور يابيد .من كه از حركت تند و ناشايست آن روزم حسابي شرمنده شده بودم ، همچنان مات و مبهوت مانده بودم و با خود گفتم :« اقدامش گرچه سازنده است ، ولي از صد چوب برايم بدتر است .» آري ، شهيد ياسيني با اقدام مدبرانه آن روزش صبر و استقامت را به من آموخت ، خصوصا كه در عنفوان جواني و شروع خدمت بودم و از آن پس همواره سعي كردم تا اين عمل خداپسندانه را سر لوحه زندگي شخصي و اداري خود قرار دهم .

(شهيد عليرضا يا سيني)

عنوان : نماز شب
راوي :همرزم شهيد
در عمليات « كربلاي 4 » بنده همراه اين شهيد بزرگوار بودم دير وقت بود ، مي خواستيم بخوابيم « حاج آقا مهدي » با توجه به اينكه امكانات هم داشتيم در سنگر نخوابيد نماز شبش را خواند ، راز و نيازش كه تمام شد گفتم : « خسته نباشي! بيا كمي استراحت كن دلاور! » رفت و بيرون سنگر خوابيد همانطور كه مي گفت ، مي خواست سختي بكشد تا بدان ها عادت كند.خاطره ديگري كه از او دارم اين است كه هميشه در پايان كار اين شعررا مي خواند:« خدايا چنان كن سرانجام كار تو خشنود باشي و ما رستگار »
                                                                                                      (علي حيدري ، شهيد مهدي نظر فخاري )

از شما خانم خودم كه تاكنون هميشه در غياب من، بچه‏ها را تربيت كرده‏اى، مى‏خواهم كه از اين به بعد نيز بچه هايم را به شكل صحيح و اسلامى تربيت كنيد، و نگذاريد كه گمراه شوند. شهید غلامرضا كاظمى

************************

 همسرم! از فرزندان دلبندم كه پاره‏ى تنم مى‏باشند، به نحو احسن نگهدارى كن. و سعى كن ايشان را طورى تربيت کنى، كه طبق موازين اسلام عمل کنند. و در آينده انسانى پاك و مفيد براى جامعه‏ى اسلام باشند. شهید محمدرضا حکمت

************************

 همسر عزيزم! اگر تا به حال در زندگى مشتركمان از بنده ناراحتى ديدى، عفو کن. و مسئوليت گرانى كه بر دوش تو گذاشته شده، (كه همانا تربيت صحيح فرزندمان است) اميدوارم بنحو احسن انجام دهى. و خوبيهاى تو را در زندگيمان هيچ موقع از ياد نخواهم برد. حتى تا آخرين لحظات عمرم. شهید محمد طالبى

************************

 همسرم! از فرزند عزيزم، فاطمه، كه يگانه فرزند دلبندم است، محافظت كن و در تربيت او كوشا باش. شهید عبدالله عبداللهى

************************

 بچه‏ها را به تقوا و راه خداوند توانا، تربيت کنید.

 رضا پسرم را هم على‏وار تربيت كن. همسر عزيزم! تو را به خدا قسم مى‏دهم، با دخترت، زينب وار در اجتماع باشيد. شهید محمد هادى فرخى

************************

 همسرم! از شما مى‏خواهم فرزندانم را در راه اسلام، چنان تربيت كنى، و آنها را طورى بار بياورى، كه جز در راه رضاى خدا، در هيچ راهى قدم نگذارند. شهید على آواره

************************

 همسرم! به كار فرزندانم خوب رسيدگى کنید و طورى تربيت‏شان كنيد، كه جز راه خدا و پيروى از انقلاب، راه ديگرى انتخاب نكنند. شهید على آواره

************************

 خواهرانم! هيچ سفارشى براى شما نمى‏كنم. چون خودتان مى‏دانيد چه كار كنيد. تنها دعا كنيد و از خدا پيروزى اسلام را بخواهيد. و فرزندان خود را با ايمان بزرگ كنيد.

 درس رشادت را از كوچكى به آنها بياموزيد. شهید عباس شعبانى

************************

 فرزندانم را صالح و سالم بار بياور. و نگذار احساس كنند كه من بالاى سرشان نيستم. شهید عباسعلى نجفى

************************

 همسر محبوبم! از شما تقاضا دارم از فرزندان خردسال و كوچكم، به خوبى دستگيرى کنید. و آنان را در خط اسلام و قرآن و ولايت فقيه پرورش دهيد. شهید محمدحسن ناقعى گرنگ

************************

دوست دارم كه فرزندم را همچون فرزندان خودت هدايت كنى، تا فردى لايق و شايسته، براى خودش و اسلام باشد.شهید سیدجلیل موسوی

************************

 دوست دارم مسئله‏ى شهادت را برايش روشن كنى، تا از اين كه در زندگى خود، پدر نمى‏بيند، برايش عقده‏اى نشود. و اين خللى را كه در زندگى هست از مفهوم شهادت درك كند. شهید سیدجلیل موسوی

************************

 پدرو مادر عزيزم! از شما خواستارم كه ديگر برادرانم را به راهى كه من رفتم، و راه دو فرزند حسين بن على (ع)، تربيت كنيد. شهید غلامحسين قاسمى

************************

 »و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله امواتاً بل احياء عند ربهم يرزقون«

 »گمان نبريد كسانى كه در راه خدا كشته شده‏اند مرده‏اند، بلكه زنده هستند و در نزد خدا، روزى مى‏خورند«

 فرزندان كوچك خود را در اين راهها تربيت كنيد. و شما خيلى بايد خوشحال باشيد، كه حجله‏ى فرزندانتان خونين است. شهید غلامحسين قاسمى